Huzur..

Öncelikle siz merakli okuyucularimi rahatlatmak istiyorum. Merak etmeyin yasiyorum. Saglikliyiz. Camasirlari atmayi ve katlamayi ögrendim. Bulasiklari babam yikiyo. Yemek sorununu da hallediyoruz bir sekilde.

Yalniz bazi seyler cok canimi sikiyo arkadas. Yaslarindan dolayi saygi gösteriyoruz bisey demiyoruz ama beni bilen bilir. Birikir birikir patlarim sonra bu patlama hic iyi olmaz. Uyariyorum ;)

Birseyi bilmiyorsaniz "bilmiyorum" demek sizi ufaltmaz!! Herseyi bilmek zorunda degilsiniz!! Herseye biliyormuscasina atlamak zorunda degilsiniz! Agziniza sicarlar bir gün, 6 ay bulanik sicarsiniz!

Bir evde de en önemli sey huzurdur. Huzur yoksa orada yasanilmaz. Ben öyle evde fazla duramam!

Baba-Ogul Survivor 2

Bahisler acilsin.

Acliktan ölecekler - oran 1,15
Pislikten ölecekler - oran 1,20

Mutfagin durumu iyi ama camasirlarin durumu ic acici degil. Ev iki güne kalmaz SOS verir =))

Cok caresiziz..

Sertap Erener - Bir damla gözlerimde

Baba-Ogul Survivor

Yeni yarisma. Bizim evde oynaniyo. Amac: Annem türkiyeden gelene kadar hayatta kalabilmek. Sorun: Ev yiyecekle tika basa dolu olmasina ragmen iki elindenhicbirseygelmez´in evde olmasi. Yarismamiz dün annemi yolcu ettigimizden itibaren basladi. Ilk geceyi disardan pizza alip yemekle atlattik. Bu aksam farkli pizza düsünüyoruz. Babamla ortak noktamiz var, ikimiz de ayni yemegi yapabiliyoruz. Yumurta. Degisiklik olsun diye kecapli yapiyoruz. Bi gün kecapli bi gün sade. Hayat bize güzel anasini satayim.

Japonya

Bir alttaki yazimda bahsettigim videolardan birisi de bu. En ürkütücülerinden birisi. Suyun durdurulamaz gücü ve tsunami´nin hizi inanilmaz. Özellikle 2.20 den sonra yolda giden arabalarin kacmaya calistiklarini görünce daha da tirsiyo insan. Video´yu bloga koymayi beceremedim. Kapatmislar o secenegi. Kopyalayip yapistirin, öyle izleyin.

http://www.youtube.com/watch?v=ngbKCNOgtfE&feature=related

Bu da tribündergi´de gördügüm bir yazi. Ne dersiniz? Sona yaklasiyo muyuz?

"Japonya depremiyle;
Dünyanın ekseni 10 cm kaydı.
Japonya adası 70 cm battı, 2 metre doğuya kaydı.
Günler, 2 mikro saniye kısaldı.

Japonya'da Cuma günü meydana gelen 9.0 büyüklüğündeki deprem, dünyanın kendi ekseni etrafındaki dönüşünün hızlanmasına ve günün kısalmasına yol açtı.

Amerikan Uzay ve Havacılık Dairesi (NASA) bilim adamlarından Richard Gross, deprem nedeniyle dünyanın dönüşünün hızlanması neticesinde 11 Mart Cuma gününün 1,8 mikro saniye ya da bir saniyenin milyonda 2'si kadar kısaldığını açıkladı.

NASA jeofizik uzmanına göre deprem nedeniyle dünyanın ekseni de 10 santimetre oynadı.

9.0 büyüklüğündeki deprem ayrıca Japonya'nın kıyı şeridini de değiştirdi. Depremin merkez üssüne en yakın olan küresel konumlandırma merkezlerinin 2 metre doğuya kaydığı tespit edildi.

Geçen yıl Şili’de kaydedilen 8,8 büyüklüğündeki depremle 2004 yılında Endonezya'da meydana gelen 9,1 büyüklüğündeki deprem, günün birkaç mikro saniye kısalmasına yol açmıştı.Yıl içinde bir günün bin mikro saniye (bir salise) civarında kısalması normal sayılıyor.

Amerikan Jeoloji Araştırma Kurumu'na göre Cuma günkü deprem 1900 yılından bu yana kaydedilen beşinci en büyük depremdi.

Kıyamet yaklaştı beyler.."


Harbiden kiyamet yaklasti beyler..

Dayan Japonya!

Hafta sonu gündemi hic takip edemedik. Pazartesi is yerinde helaya gidip oradan facebook´a baktim. Tatlisesli, Japonyali iletiler görüdm. Dedim noluyo lan?! Kendimi uzayli gibi hissettim bi an. Eve geldim ögrendim olaylari. Deprem ve Tsunami videolarini izledim. Bugün de baya tsunami videosu izledim. Thailand´dan, Japonya´dan. En cok tirstigim seylerden biridir diyebilirim. Allah´tan baska seyden korkmam derim ya, aynen öyle! Cok korkunc bisey. Özellikle Tsunami gelirken arabalarin kacmaya calistigini görmek, yani insanlarin o caresizliklerini görmek cok ürküttü. Dünyanin en seker yerinde yasiyorum diye de düsünmedim degil daha sonra. Almanya kardesim! Ne Depremi, ne yanar dagi, ne hortumu ne tusunamisi ne rusunamisi. Cillop gibi ülke.

Ibrahim Tatlises´i insan olarak sevmesem de ölmesini istemem. Kimsenin ölmesini istemem cünkü. Yasama hakki kutsaldir gözümde. Üstelik sanatini da cok begeniyorum, gelmis gecmis en büyük seslerden birisi. Sanirim daha önce canini acittigi insanlarin ahi tuttu.

Yok böyle bir hafta sonu!

Efendim söyle ki; bugün günlerden persembe akrep 23 ü yelkovan ise 33 ü gösteriyo. Idmandan ciktim kulüpte bir iki bira cektim keyfim yerinde.

Yarin cuma. 12 de isten cikip bi is arkadasimla bi takim arkadasimi alip bize gelcez. Gelirken bira falan aliriz. Fifa 11 oynucaz. Aksam 5-6 gibi 2 takim arkadasi daha gelcek bize. Demlenip münihe akicaz. 3-4 haftadir noel yemegi ayarliyorum, nihayet mutlu sona geliyoruz. 2010´daki noel yemegi iptal oldu kötü hava sartlari nedeniyle. Is yeri bize 25 € hediye ediyo, bu para´dan faydalanmak istedik haliyle. Meslektaslarima secenekler sundum, demokratik bir sekilde Sausalitos denen bir barda yiyip icmeye karar verdik (cok sasirtici :) ) Tüm organizeyi üstlendigimden daha bi mutluyum. Üstüne üstlük yarin almanlarin "mannschaftsabend" dedikleri olay var. Yani takim halinde gece alemine akicaz. Hem agir hazirlik döneminin yorgunlugunu atmak icin, hem de yeni gelen arkadaslarin ve takimin daha iyi kaynasmasi icin. Peki gece nerde basliyo? Dogru bildiniz, Sausalitos!! :))))

Meslektaslarim bir masada, takim arkadaslarim bir masada. Orada ictikten sonra devami da gelir nasil olsa.

Cumartesi Nürberg´deyim. Aykut abinin dügününde. Bavyera tayfasi olarak orada olacagiz. Aykut abiye mutluluklar diliyorum burada bu vesileyle. Yüzüne de dicem tabiii.

Pazar günü ise Köln´e ENGELSIZ ASLANLARIMIZI desteklemeye gidicez. Turnuva aslinda cuma´dan pazar´a kadar. Ama biz onlarla mezara gideriz orasi ayri. Tüm engelleri asarak yüreklerini ortaya koyuyolar sanli arma icin! Bazilarina örnek olurlar insallah!

Hafta sonu yogun ve cok güzel gececek. Degmeyin keyfime ulaaaaaaaaaaaan!

Oha!

Bugün isten ciktim oha oldum! Bizim sirketin park yerinde SLS vardi! Adamin biri indi arabadan, baska arabaya bindi. Ben de gittim yanina saskinliktan "burda mi calisiyosunuz siz?" diye sordum. "Sanane yarram" dese yeriydi ama adam demedi. Arabayi yeni almislar Stuttgart´dan. 200 km de daha dedi. Arabanin sesi o kadar tatliydi ki anlatamam!

Duman Konseri

Duman konseri cok güzel gecti. Daha önce cok fazla rock dinlemeyen biri olarak sunu söyleyebilirim ki. Amcoogluna sirf türkce rock´tan olusan CD yaptirdim arabada dinlemek icin. Suan da bu yaziyi yazarken fonda Duman - Gurbet caliyo. "Gurbet elde bir basima neyleyim" :)

Konser icin Isvicre´den Alican ve Burak, Nürnberg´den de Feridun gelmislerdi. Amacim aslinda erkenden bulusup münihte biraz turlamakti. O gün macim oldugundan ve bir arkadasin süslenmesini agirdan almasindan biraz gec vardik diyebilirim.

Konser gayet iyi gecti. Bildigimiz sarkilarda costuk, pinarbasi cektik, apachi melodisini bagirdik. Tribün gibiydi anliyacaginiz. GFB Europe´dan bir kac arkadas vardi, onlarla da tanistik. "maclarda karsi karsiya görüsmeyiz insallah olum" falan dedik birbirimize :))))

Konserin bitimine dogru tayfadan arkadaslar ayrildi. Biz de karga diye bi grup dinledik. Onlar da gayet basariliydi. Ortaya karisik caldilar.

Konser sonrasi da 089 yaptik klasik olarak, orayi hatirlamiyorum. Sarhostum.

O gece´den güzel bir kare.

Yüregimden bir agirlik kalkti

Daha önce yine buradan bahsetmistim beni sikan, icimi burkan derdimden. O dert artik yok. Annemle paylastim, ona ne olduysa herseyi anlattim. Sasirdi, üzüldü, utandi ve bana yol gösterdi. Söyle ki dün gece yine kabus gördüm. Eski sevgilim tarafindan aldatiliyordum. Bütün günüm de bombok gecti haliyle. Gün dedigim is günü. 7 den 12 ye kadar calistim. Simdi saat 13.30.

Eve geldigimde annem evi süpürüyodu. Gittim sarildim ve "anne ben ne zaman evlenicem ya?" diye takildim. "Anne cok büyük derdim var icime atmaktan kangren oldum" diyemedim, ben diyemem! Ana hisseder sanirim böyle seyleri. Annem de hissetmis olcak ki süpürmeyi birakti ve "gel otur" dedi. Oturduk basladik anlatmaya. "Zamanin var oglum, meslegini bitir, seni hemen askere yollayalim. Gelince bi sene para biriktir" dedi.

Sustum. "Hala seviyorum anne, bugüne kadar aklimdan cikmasi gerekiyodu ama unutamadim" dedim. "Oglum ben annenim, baskalari ne der bilmiyorum ama ben kimi alirsan saygi gösteririm. Benim icin önemli olani senin mutlu olman" dedi.

Sonra ben ne biliyosam söyledim anneme. Yasanilanlari en basindan toparlamak güc elbet. Özet gectim diyelim. Ama anlattim. Kimseye zarar gelmeyecegini biliyorum. Zaten yemin ettik konusulanlarin aramizda kalacagina.

Üzerimdeki eziklik kalkti bile diyebilirim. Kendimi artik hür ve yeniden dogmus gibi hissediyorum. Sanki eski erenim artik. Yüregimde ne en ufak bir sevgi, ne en ufak bir nefret hissediyorum karsi tarafa. Yoldan gecen hayriye benim icin neyse eski sevgilim de artik o. O da herkes gibi. Yüregimden düsen yükü kelimelerle anlatamam. Sayfalarca mektup yazsam sigmaz. Ama sunu biliyorum ki mutluyum artik. Tek basina mutlu. Yüregime akabilecek "o" kisiyi bekliyorum sabirsizlikla, dogru kisiyi. Ben seni hala bulamadim "kismetim", ama bulucam.


dipnot: derdiniz ne kadar büyük yada hangi cesit olursa olsun annenizle paylasin arkadaslar. cünkü o sizin her zaman iyiliginizi isteyen yegane kisidir. ister katil olun ister yalanci ister orospucocugu. anneniz sizi sevecektir ve sahip cikacaktir.

Beyler bayanlar, kaydiraktan kayanlar...

Is yerinde bölümüm degisti. Degismez olaydi. Kasarli odaya düstüm, hem de cift kasarli. Büroda 3 kisiyiz, önümde 24-25 yaslarinda arkamda 29-30 yaslarina kasar var. Tostun bile kasarlisini sevmeyen biri olan ben icin cok vahim durum arkadaslar. Kasar olduklarini ben demiyorum, bana göre suan iki normal insanlar. Ama namlari onlardan önde gidiyo. Herkes konusuyo. O bölüme gectigimi duyan tüm meslektaslarim ehiehiehie diye güldü. Kiz meslektaslarim "yandin, sana kesin asilir" dediler.

Ben de diyorum icimden bunlar niye sünnet muhabbeti yapiyo diye. Bel alti düsünceleri oldugu her hallerinden belli. Ya sabir ;)))


Beni yak kendini yak herseyi yak..